Dag 22 - Geen energie meer (68,3 km)
Door: Remco Froon
Blijf op de hoogte en volg Jan en Remco
16 Mei 2016 | Italië, Loiano
Ook deze ochtend ging het opstaan een tandje langzamer als de ochtend daarvoor. Jan krijgt nu ook al een beetje last van zijn keel, Remco zou rustig nog drie uur in bed kunnen blijven liggen. Na een uitgebreid ontbijt (Remco had niet zo veel trek en dronk hoofdzakelijk met wat toetjes) reden we weg op onze goed bepakte en bezakte fietsen.
We waren aardig van de route afgeweken door het gebrek aan slaapplaatsen en de eerste kilometers gingen over een provinciaal weggetje naar Mezzolara. Daar wilden we onze route hervatten, maar eerst vulden we onze medicijnkast met paracetamol en een smeersel om de spieren van de rug iets te ontzien. Gelukkig had Jan dit vandaag niet nodig.
De laatste vlakke kilometers werden snel gemaakt, daardoor hadden wij de hele middag de tijd om de grote klim te maken. In Castenaso kochten we brood met kaas en dronken meteen een cola op.
Met een boog om Bologna heen, begon de klim in Pulce. De stijging begon heel langzaam, metertje voor metertje kwamen we hoger. In Botteghino di Zocca zagen we open deuren bij een kerk. De schoonmaakster zie dat de pastoor aan het bellen was. De twee minuten werden meer dan een kwartier. We hadden geen zin meer om te wachten en reden uiteindelijk zonder stempel verder.
In Zena namen we de lunch en toen begon het echte klimmen. Na een paar honderd meter kreeg Remco het kleinste verzet niet meer rond en ging lopen. Meerdere kilometers tegen bijna 10% met alle bepakking is net teveel. Ook zijn niet zo grote eetlust van vandaag zorgde ervoor dat hij geen energie meer in de benen had.
In Loiano beëindigden we de rit van vandaag met een uitzicht over de bergrug waarover wij rijden. Bij het hotel staan twee oma's uit het raam van het hotel druk te gebaren en behoorlijk wat Italiaanse woorden over ons heen te strooien (Remco had het vermoeden dat het de vrouwen van Statler en Waldorf waren). Opgefrist en al bezochten we nog het kerkje, maar ook hier geen succes, hopelijk gaat de stempeljacht morgen beter.
We waren aardig van de route afgeweken door het gebrek aan slaapplaatsen en de eerste kilometers gingen over een provinciaal weggetje naar Mezzolara. Daar wilden we onze route hervatten, maar eerst vulden we onze medicijnkast met paracetamol en een smeersel om de spieren van de rug iets te ontzien. Gelukkig had Jan dit vandaag niet nodig.
De laatste vlakke kilometers werden snel gemaakt, daardoor hadden wij de hele middag de tijd om de grote klim te maken. In Castenaso kochten we brood met kaas en dronken meteen een cola op.
Met een boog om Bologna heen, begon de klim in Pulce. De stijging begon heel langzaam, metertje voor metertje kwamen we hoger. In Botteghino di Zocca zagen we open deuren bij een kerk. De schoonmaakster zie dat de pastoor aan het bellen was. De twee minuten werden meer dan een kwartier. We hadden geen zin meer om te wachten en reden uiteindelijk zonder stempel verder.
In Zena namen we de lunch en toen begon het echte klimmen. Na een paar honderd meter kreeg Remco het kleinste verzet niet meer rond en ging lopen. Meerdere kilometers tegen bijna 10% met alle bepakking is net teveel. Ook zijn niet zo grote eetlust van vandaag zorgde ervoor dat hij geen energie meer in de benen had.
In Loiano beëindigden we de rit van vandaag met een uitzicht over de bergrug waarover wij rijden. Bij het hotel staan twee oma's uit het raam van het hotel druk te gebaren en behoorlijk wat Italiaanse woorden over ons heen te strooien (Remco had het vermoeden dat het de vrouwen van Statler en Waldorf waren). Opgefrist en al bezochten we nog het kerkje, maar ook hier geen succes, hopelijk gaat de stempeljacht morgen beter.
-
16 Mei 2016 - 19:15
Martin.margot@planet.nl:
Arme Remco, maar soms gaat lopen net zo snel als fietsen bergop. Op een helling van 10 % kan je ook bijna niet meer op de fiets klimmen als je ernaast staat. Zoek maar een flinke masseuse voor vanavond. En een lekker bordje pasta, is ook goed voor de spieren. Wij hebben 2e pinksterdag in gepaste rust doorgebracht. Af en toe komt de zon door. Hebben jullie het nog droog? Hopelijk blijft het bij keelpijn en wordt het niet erger. Slaap lekker zometeen en voor morgen veel succes. Afdalen morgen ? Doei, doei. -
16 Mei 2016 - 19:17
Marty:
Hallo zielige mannen,
Wat naar dat jullie nu samen keelpijn hebben.
Ook nog een zware dag zonder een goed ontbijt voor Remco.
Remco je moet wel positief blijven,je buikje zal wat minder worden.
Vandaag de bolletjes trui voor Jan en de witte jongere trui voor Remco.
Jan vertelde dat jullie wel een mooi uitzicht vanaf het hotel hebben.
Jammer dat er geen stempels zijn gescoord
Morgen nog wat hoger klimmen,het laatste stukje en dan weer dalen,jullie hebben dan het ergste gehad.
Nu veel sterke morgen en een extra dikke knuffel voor mijn zieke mannen.
Kus en welterusten,groetjes van Marty.
-
16 Mei 2016 - 20:50
Ruud En Ria:
Toch 68 kilometer en dat zonder de goede brandstof goed gedaan Remco.Blijf drinken en ik hoop voor jullie beiden dat de keelpijn weg gaat ,de afdaling goed gaat.Een veilige reis morgen -
16 Mei 2016 - 21:21
Joke:
Hallo Jan en Remco,
Wat vervelend nou dat jullie beiden een beetje ziek zijn hebben jullie dat afgesproken?
Nog even volhouden en de schouders er onder jullie zijn er bijna. Heel veel sterkte en beterschap.
Groetjes, Nico en Joke -
16 Mei 2016 - 23:50
Dennis Froon:
Remus was gisteren al bij de lokale medicijnman geweest en nu had ook Janus behoefte aan een kwakzalver. Met gammele hoofden en kromme ruggen stonden onze krijgers vanochtend op uit hun plaghutten. Het is dat de kippen de rennen hadden gevuld met verse eieren, anders konden onze kruisvaarders met lege magen verder. En hoe verder? De Appenijnen zijn best pittige hobbeltjes. Met het hart in de keel en op de juiste plek rolden de ijzeren rossen richting Bologna. Een lokale bakker smeerde wat tomaten op een platte stuk deeg. Remus gaf de bakker het advies om het ding pizza Bolognese te noemen. In de loop van komende eeuwen zou zijn tip leiden tot de naam van een wereldgerecht...
Janus reed voorop de berg op en ontweek nog maar net een man met een hamer. Remus was niet scherp en reed tegen hem aan. Vanaf dat moment wilde het ijzeren paard ook niet meer verder en moest Remus lopen.
Als twee natte papaverrollen kwamen onze krijgers aan bij een klein boerendorp, alwaar de ochtend werd afgewacht in een stal.
Mannen, nu niet bij de pakken neerzitten! Een goede nachtrust gewenst en morgen weer fris en fruitig op naar Firenze! Prachtige stad, effekes de Dom en de Ponte Vecchio checken en je voelt je weer helemaal fit! Ciao vanuit Bosa, Sardegna. Den en Natje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
