Etappe 9: Griepjes en pijntjes (100,4 km)

's Ochtends stonden we om half acht op en nemen met zijn drieën ontbijt (Hans reed ook vandaag mee) samen met een jong Engels stel, die een lang weekend naar deze streek zijn gekomen om met de racefiets rond te rijden. Zoals verwacht heeft Jan last van zijn pols door de val van gisteren, de fiets heeft geen schade opgelopen. We hebben besloten om naar Troyes te rijden (zo'n 45 kilometer) om te voorkomen dat de pols niet te zwaar belast wordt.

Opnieuw weer uitzicht over de vele koolzaadvelden, deze keer aangevuld met een aantal windturbines. Om twaalf uur bereikten we Troyes, we hebben zonder veel inspanning flink doorgereden. De pastoor van de kathedraal liep al driftig richting kroeg, maar Jan kon nog net op tijd vragen voor een stempel. Na een bezoek aan de St. Pierre-kathedraal namen we op het terras een groot stokbrood gezond en wat drinken. We zwaaiden nog even naar een Belg die de route ook volgde met een karretje achter zijn fiets.

Na het snelle ochtendgedeelte besloten we niet in Troyes te blijven, we maakten er een normale etappe van. Na ruim 30 kilometer zouden we een chambre d'hotes bezoeken in Montigny-les-Monts. Helaas was deze vol. We kregen daar een grote fles appelsap en intussen ging de eigenaresse bellen voor een alternatief. Uiteindelijk werd deze gevonden: zo'n 20 kilometer verder op de route.

Dus nog anderhalf uur doortrappen. Aan het eind zat Jan er aardig doorheen. Het lijkt erop dat hij een griepje te pakken heeft. Intussen hebben Hans en Remco gedouched en laten Jan even op bed liggen. Intussen is ook de Belg Christof aangekomen, die wij al in Troyes zagen. Een echte vrijbuiter die zijn broodjeszaak in Antwerpen heeft verkocht. Totaal onvoorbereid sjeest hij door het Franse land om uiteindelijk in oktober in Marrakech te eindigen. Hij heeft zijn tent al weggegooid na drie dagen regen, heeft al in een bushokje geslapen en probeert zonder een euro Santiago te halen. Dat is pas een pelgrim (en onverstandig, maar Remco kan dit erg waarderen)!

's Avonds hebben we weer uitgebreid kennisgemaakt met de Franse keuken en gastvrijheid. Jan is bijtijds gaan slapen waardoor hij hopelijk zich morgen een stuk beter voelt.