Etappe 24: De koninginnerit (87,5 km)
Door: Remco Froon
Blijf op de hoogte en volg Jan en Remco
23 Mei 2013 | Spanje, Jaca
Het is zover, we gaan vandaag de allergrootste berg over in onze hele reis. Meestal gaan de pelgrims naar St. Pied de Port, maar wij nemen de echte pelgrimsroute over de Col du Somfort. Deze puist heeft een hoogte van 1640 meter. Wij namen ons ontbijt en de eigenaar wenste ons een goede reis en zijn dochter gaf een knipoog naar Remco.
Het weer zou beter worden volgens de voorspellingen, echter viel de regen met net zoveel enthousiasme naar beneden als gisteren. Gelukkig waren onze kleren in de droger geweest, dus konden we dezelfde outfit aandoen en deze weer laten doordrenken met het vocht uit de lucht. Toch viel het achteraf wel mee, het regende in buien.
In Bedous, een klein dorpje was er een markt gaande. Daar hebben wij een koffie en thee gedronken in een soort huiskamer, waar het halve dorp schuilde als er een regenbui viel. Vlak daarvoor heeft Jan voor ons een stempel gescoord voor onze pas. Nadat de bui was overgetrokken, reden we weer verder. We klimden met nu nog relatief lage percentages, elke hoogtemeter is immers een hoogtemeter.
In Etsaut zagen we een winkeltje die open was en namen daar een stokbrood met lokale kaas en ham, uiteraard met een koffie voor Jan en Remco nam een warme chocolademelk. We hebben blijkbaar een oog gekregen voor de regenmomenten, we zaten binnen toen de bui viel. Het klimmen ging nog steeds gemakkelijk, we hadden de 600 meter bereikt.
Het stijgen begon daarna zwaarder te worden, percentages van 7 tot 9 procent (op een relatief gelijkmatige weg). In het begin konden we beiden in een redelijk tempo doorrijden, maar bij 1150 meter was de batterij van Remco aardig leeg. Gelukkig hadden we Cola en Fanta bij ons, een suikerinjectie van deze drank gaf genoeg kracht om Remco weer te laten klimmen.
Voorbij de boomgrens bereikten we het wolkendek, een grauwe stille sfeer ontstond. Er was niemand te zien (de auto's reden door een tunnel, waar wij natuurlijk niet doorheen mochten), het zicht beperkte zich tot hooguit 100 meter. Remco nam de klim wat trager waardoor hij bijna Jan gemist had, die zich omkleedde voor de afdaling bij een huis die vermoedelijk vroeger een grenspost was.
Boven op de top van 1640 meter kwamen we in de ijzige kou een bus tegen met... (zak)Japanners. Eentje heeft de moeite genomen om van ons een foto te maken om onze prestatie te bevestigen. Langzaam begonnen we met de afdaling, het zicht was nog steeds onder de 100 meter en we wilden elkaar niet uit het oog verliezen. Naast onze helmen hebben we ook onze fietsverlichting aangedaan (terwijl er niemand te zien is).
In Canfranc kwamen we twee vrouwelijke agenten in auto tegen en vroegen naar het dichtstbijzijnde hotel. Dat was drie kilometer terugklimmen... Geen optie voor ons en met koude handen en voeten gingen we verder dalen. Ineens werd de lucht volledig blauw, naast een landgrens passeerden we ook een soort weergrens.
Met de zon werden we onderweg snel opgewarmd en zonder inspanning werden de kilometers met een gemiddelde snelheid van zo'n 35 kilometer in het uur opgevreten. Vlak voor Jaca werden we door diezelfde agenten ingehaald en keken met gefronste blikken naar ons.
Daar hebben we een goedkoop hotel gevonden met voldoende luxe, we kunnen echt merken dat Spanje toch nog wat goedkoper is dan Frankrijk. Ook een pilsje en onze uitgebreide maaltijd voldoet ruimschoots aan onze financiële verwachtingen. Morgen doen we rustiger aan en bekijken we even het stadje, waaronder de kerk en de vesting.
Het weer zou beter worden volgens de voorspellingen, echter viel de regen met net zoveel enthousiasme naar beneden als gisteren. Gelukkig waren onze kleren in de droger geweest, dus konden we dezelfde outfit aandoen en deze weer laten doordrenken met het vocht uit de lucht. Toch viel het achteraf wel mee, het regende in buien.
In Bedous, een klein dorpje was er een markt gaande. Daar hebben wij een koffie en thee gedronken in een soort huiskamer, waar het halve dorp schuilde als er een regenbui viel. Vlak daarvoor heeft Jan voor ons een stempel gescoord voor onze pas. Nadat de bui was overgetrokken, reden we weer verder. We klimden met nu nog relatief lage percentages, elke hoogtemeter is immers een hoogtemeter.
In Etsaut zagen we een winkeltje die open was en namen daar een stokbrood met lokale kaas en ham, uiteraard met een koffie voor Jan en Remco nam een warme chocolademelk. We hebben blijkbaar een oog gekregen voor de regenmomenten, we zaten binnen toen de bui viel. Het klimmen ging nog steeds gemakkelijk, we hadden de 600 meter bereikt.
Het stijgen begon daarna zwaarder te worden, percentages van 7 tot 9 procent (op een relatief gelijkmatige weg). In het begin konden we beiden in een redelijk tempo doorrijden, maar bij 1150 meter was de batterij van Remco aardig leeg. Gelukkig hadden we Cola en Fanta bij ons, een suikerinjectie van deze drank gaf genoeg kracht om Remco weer te laten klimmen.
Voorbij de boomgrens bereikten we het wolkendek, een grauwe stille sfeer ontstond. Er was niemand te zien (de auto's reden door een tunnel, waar wij natuurlijk niet doorheen mochten), het zicht beperkte zich tot hooguit 100 meter. Remco nam de klim wat trager waardoor hij bijna Jan gemist had, die zich omkleedde voor de afdaling bij een huis die vermoedelijk vroeger een grenspost was.
Boven op de top van 1640 meter kwamen we in de ijzige kou een bus tegen met... (zak)Japanners. Eentje heeft de moeite genomen om van ons een foto te maken om onze prestatie te bevestigen. Langzaam begonnen we met de afdaling, het zicht was nog steeds onder de 100 meter en we wilden elkaar niet uit het oog verliezen. Naast onze helmen hebben we ook onze fietsverlichting aangedaan (terwijl er niemand te zien is).
In Canfranc kwamen we twee vrouwelijke agenten in auto tegen en vroegen naar het dichtstbijzijnde hotel. Dat was drie kilometer terugklimmen... Geen optie voor ons en met koude handen en voeten gingen we verder dalen. Ineens werd de lucht volledig blauw, naast een landgrens passeerden we ook een soort weergrens.
Met de zon werden we onderweg snel opgewarmd en zonder inspanning werden de kilometers met een gemiddelde snelheid van zo'n 35 kilometer in het uur opgevreten. Vlak voor Jaca werden we door diezelfde agenten ingehaald en keken met gefronste blikken naar ons.
Daar hebben we een goedkoop hotel gevonden met voldoende luxe, we kunnen echt merken dat Spanje toch nog wat goedkoper is dan Frankrijk. Ook een pilsje en onze uitgebreide maaltijd voldoet ruimschoots aan onze financiële verwachtingen. Morgen doen we rustiger aan en bekijken we even het stadje, waaronder de kerk en de vesting.
-
23 Mei 2013 - 21:58
Marty:
Ole Senor,
Nu is de franse wijn op en beginnen jullie met Si Si,wel zo verfrissend nu de zon begin te schijnen.
Hier is de herft voorbij en is het nu winter,we hebben hagel gehad en het is de koudste 23 mei sinds jaren.
Ik ben blij dat jullie over die col zijn met een zicht van amper 100 meter.
Remco toch wat meer aan je conditie doen als je vader al niet bij kan houden.
Nu de laatste 1000 km en wat mooier weer wordt het echt genieten.
Veel liefs van jullie senorita en dikke kus.
-
23 Mei 2013 - 22:01
Ria:
Laat de zon voor jullie blijven schijnen .
Jullie hebben het verdiend .
-
23 Mei 2013 - 22:08
Lucien:
Hoi jullie hebben dus een andere route genomen, via Jacca , komt die wel weer op de officiele uit? ga je ook nog naar Cruz Ferro en via Astorga ? en Pamplona ?/ dat was prachtig daar , benieuwd waar de route weer samenkomt, wij twijfelden destijds en kozen voor st pied de port hele mooie plaats, maar daarna killing klim de napoleonsroute met klim 20% enfin, de weergoden gaan jullie nu verblijden heerlijk, Welkom in Spanje en doorzetten mannen neem een lekkere san miquel Proost
Fc staat op moment met kwartier te gaan in enschede met 0-2 voor yes yes op naar zondag finale in galgewaard -
23 Mei 2013 - 23:26
Dennis & Natasja:
Netjes in 1x de Pyreneeën over. Nu maar hopen dat de Spaanse zon zich een beetje van z´n goede kant laat zien: het zij jullie gegund na al die natte dagen. Vier weken achter de kiezen, mooi op schema met dus tijd om wat rustiger aan de doen en lekker te genieten onderweg.
Succes morgen. Op naar Pamplona.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
